Posljednji beg na Balkanu je serija koja govori o razdoblju od 1890. do 1914. i naročito obrađuje 1892. godinu kada se Turska imperija nalazi pod pritiskom domaćih nacionalista.
U Goričkoj, guverner oblasti slavi rođenje nasljednika, Zulfikara, koji dobija ime po uglednom pretku.
Dječak odrasta u aristokratskom ambijentu, i diplomira na Univerzitetu u Solunu (u to vrijeme u sastavu turske imperije). Tamo mu najbolji prijatelj postaje Takis, porijeklom Grk.
Nakon studija mladi plemić se vraća kući, ponovo sreće Esmu, kćer vodeničara, veliku ljubav iz djetinjstva sa kojom doživljava ljubavnu vezu.
Odbijajući da se složi sa djevojčinim konzervativnim stavovima, Zulfikar je napušta ne znajući da će Esma roditi njegovog sina. Napuštena i očajna, Esma se udaje za kočijaša Hikmeta u pokušaju da izbjegne osudu sredine koja neminovno prati samohrane majke.
U pokušaju da zaboravi Esmu, Zulfikar se ženi sa Mirijam, jevrejkom, izbjeglicom iz Soluna.
Prvi svjetski rat počinje na Balkanu i širi se čitavom Evropom. Kako bilo, na Balkanu rat traje do ranih dvadesetih, kada Turska definitivno gubi svoje evropske teritorije.
Nastaju Albanija, Jugoslavija i nova velika Grčka dok je stanovništvo Soluna (muslimanskog porijekla) raseljeno po azijskim dijelovima Turske.
